Marlijn en Valentin wonen sinds vijf jaar in hun huidige huis. Vroeger was Marlijn een echte interieurjunk en ze verheugde zich dan ook enorm op om dit huis in te richten. Het eerste halfjaar zijn ze hard bezig geweest met verbouwen waardoor er een hele goede basis staat. Daarna zijn de prioriteiten flink veranderd door de ongeneeslijke ziekte van Marlijns vader en de komst van dochter Lieve, waardoor er van al die interieurideeën weinig meer over is. Daarnaast worden ze het ook maar niet eens over kleuren en meubels. Uit pure armoe zitten ze in de woonkamer op de tuinbank en hebben ze een compromismuur gemaakt: de ene helft is wit, de ander zwart.