Vivian en Sjoerd zijn 14 jaar samen en verhuizen van hun kleine appartement naar hun eerste grote mensenhuis in Leusden, waar Vivian is opgegroeid. Vivian kan eindelijk, nu ze de ruimte hebben, haar mooie antieke meubels uit haar familie een plek geven, maar is het een te groot contrast met de kille chroom met zwartleren stoeltjes van Sjoerd. Het grootste deel van de inboedel komt van Sjoerd waar Vivian niet warm van wordt. Letterlijk, want ze noemt zijn strakke zwart-witte smaak 'ijskoud' en heeft het gevoel dat ze op een kantoor zit. Sjoerd vindt op zijn beurt haar landelijke, antieke smaak te rommelig en niet strak genoeg. Naar een woonwinkel hoeven ze niet, want waar de een 'ja' zegt, zegt de ander steevast 'nee'. Ondanks dat ze beiden van kleur houden, hebben ze alles wit gemaakt omdat ze ook qua kleur lijnrecht tegenover elkaar staan. Sjoerd is voor zijn werk veel in het buitenland, dus een fijn thuis is extra belangrijk voor Vivian en hun 6-jarige dochter Kiki.