Danielle voelt zich diep gekwetst en gefrustreerd door de manier waarop haar teamleden met haar omgaan. Ze ervaart een gebrek aan inspraak en voelt zich constant in de minderheid - een situatie die ze als onmenselijk en walgelijk beschouwt. Danielle richt haar teleurstelling specifiek op Donna, waarbij ze aangeeft dat Donna zich zou moeten schamen voor haar gedrag.